11/1963 Samolot TS-11 „Iskra”

. Napęd (od 1969 roku) zapewnia pojedynczy silnik odrzutowy WSK SO-3. Samolot osiąga prędkość maksymalną rzędu 720 km/h, a zasięg maksymalny dochodzi do 1250 kilometrów. Uzbrojenie pokładowe stanowi pojedyncze działko NS-23 albo NR-23 kal. 23 mm.

Wraz z szerokim wprowadzaniem do lotnictwa polskiego samolotów odrzutowych pojawiła się konieczność skonstruowania adekwatnego samolotu treningowego. Za jego opracowanie i produkcję były odpowiedzialne zakłady WSK "PZL Mielec", a jego głównym konstruktorem był Tadeusz Sołtyk. Nowy samolot okazał się udaną konstrukcją o niezłych osiągach, stosunkowo niskiej zawodności oraz niskich kosztach eksploatacji. W toku produkcji seryjnej powstało wiele wariantów tego samolotu. Pierwszą produkowaną seryjnie była wersja Iskra bis-A, napędzana jeszcze silnikiem SO-1. Krótko później pojawiła się wersja Iskra bis-B będąca już modelem szkolno-bojowym z możliwością zabierania uzbrojenia podwieszanego. Do służby weszła również wersja Iskra R, czyli wersja rozpoznania morskiego czy też Iskra bis D – wersja szkolno-bojowa. Powstała też wersja cywilna pozbawiona uzbrojenia o nazwie Iskra Jet. Wojskowymi użytkownikami samolotów TS-11 Iskra była Polska oraz Indie. W wersji cywilnej samoloty trafiły m.in.: do USA czy Wielkiej Brytanii.